Pasożytnicze choroby skóry

Choroby pasożytnicze skóry to grupa chorób wywoływanych przez pasożyty zewnętrzne człowieka. Bytują one na powierzchni skóry i odżywiają się złuszczonym naskórkiem oraz krwią. Do najczęstszych zaliczamy świerzb, wszawicę oraz grzybicę. Należy pamiętać, że każda zmiana na skórze wymaga konsultacji z lekarzem.

Świerzb

Jedną z chorób zakaźnych skóry, którą wywołuje świerzbowiec ludzki, jest świerzb. Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną lub zakażonymi przedmiotami takimi jak: ubrania, pościel, ręczniki. Na nich pasożyt jest zdolny przeżyć nawet 2–3 dni. Jej charakterystyczną cechą jest świąd skóry, który nasila się w porze nocnej. Pierwsze objawy zakażenia pojawiają się około 3–6 tygodni od zakażenia. Cykl rozwojowy odbywa się w naskórku człowieka. Samice składają jaja w wydrążonych korytarzach w warstwie rogowej naskórka. Po około 3 dniach wykluwają się larwy, które wychodzą na powierzchnię skóry. Co najważniejsze leki na świerzba muszą dawać choremu ulgę i zapobiegać dokuczliwemu swędzeniu skóry. Leczenie może być uzupełniane różnego rodzaju naturalnymi metodami, m.in. można stosować olejek herbaciany.

Wszawica

Wszawica to choroba wywoływana przez wesz głowową. Najczęściej dotyka dzieci, które przebywają w dużych skupiskach ludzi: w szkole, przedszkolu czy też na kolonii. Jednak do zakażenia może dojść w każdym wieku. Pierwszym jej objawem jest uporczywe swędzenie, które jest najbardziej intensywne w miejscu występowania pasożytów. Konsekwencją wszawicy jest uszkodzenie skóry głowy, które może prowadzić do stanów zapalnych. Do leczenia konieczne jest zastosowanie odpowiedniego preparatu, który skutecznie zlikwiduje pasożyty. Występują one w postaci żelu lub szamponu.

Grzybica

Kolejną z chorób skóry jest grzybica, wywoływana najczęściej przez drożdżaka białego. Może ona obejmować różne miejsca na ciele człowieka np. paznokcie, stopy, język. Jej rozwojowi sprzyjają wilgotny i ciepły klimat, dlatego łatwo się nią zarazić szczególnie latem. Roznosi się poprzez odpadające choremu malutkie fragmenty skóry, które zostają na podłodze, dywanie. Na jej zakażenie narażone są osoby z osłabionym układem odpornościowym m.in. chorych na cukrzycę, w podeszłym wieku, z chorobami nowotworowymi. Leczenie polega na smarowaniu zakażonego miejsca lekiem w kremie lub maści. Jeśli to nie pomaga, konieczne jest leczenie doustne, które trwa 2–3 miesiące i jest w pełni skuteczne. Objawy choroby ustępują dość szybko, jednak grzyby długo pozostają na skórze, dlatego należy zastosować pełną kurację.